12 Mart 2014 Çarşamba

İçim, içimiz yandı

Bu yıl 2 yazı yazmışım, keşke yine yazmasaydım, yazdırmasalardı. Dün içimiz yandı. Bir önceki akşam haberlerde Berkin'in 16 kiloya düştüğünü duymuştum, benim 3.5 yaşındaki oğlum 16 kg, nasıl olabilir diye üzülürken sabah ölüm haberini almak zaten yanan içimi iyice kora döndürdü. İnsan olan herkesin ağlaması gereken bir ölüm. Anne-babaların ise kat kat fazla. Yüreğim cız etti inanın, o annenin babanın yerine koydum kendimi, onların yerinde olmadığım için şükrettim, sonra utandım, ağladım, aklıma geldikçe de ağlıyorum.

Diyecek laf hem çok hem yok.

Ama bu ölüm karşısında içi cız etmeyenlere, oh olsun diyenlere var bir çift sözüm. Evlat acısının kimseyi yakmasını istemem, hatta bence hak etmenize rağmen size beddua edemem. Umarım bir gün insan olduğunuzu fark eder de utanırsınız.