2 Aralık 2009 Çarşamba
Bende mi yapsam acaba?
Sıkı bir toparlanmadan geçmem, iyice bir organize olmam gerekiyor (Jay Leno show'da kastedilen değil, kelimenin gerçek anlamı). Dün biraz biraz başladım. Sürekli olarak "daha sonra bakarım, atılacakları ayıklar, kalanları düzenlerim" diye buradan oraya, bir süre sonra da oradan buraya iteklediğim, tıkıştırdığım torbaların içine daldım. Çoktan kurumuş gitmiş kalemler, zamanında zevkle aldığım ama artık kullanmadığım kolyelerim, 10-15 yıldan fazla zamandır giymediğim, dolap köşelerini bekleyen giysilerim (vintage olma potansiyeli olanlar, olmayanlar, daha neler neler), okunmak için ayrılmış makaleler, kesilmiş gazete kupürleri... Ne yapsam ki, acaba "one man's trash is another man's treasure (bir kişinin çöpü diğerinin hazinesidir)" diyerek bir garage sale babında iyi durumda olanları görücüye mi çıkarsam? Yoksa hiçbirini atmaya kıyamayacak ve bir 15 yıl daha saklayacağım bu gidişle.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
Sahip olduklarından kolay kolay ayrılamayan biri olarak çok iyi bilirim, ayırıp ayırıp kenara kaldırmayı. Ama çok radikal davranıyorum artık. Bir kez ayırınca geriye dönüp bakmıyorum. İhtiyacı olanlara veriyorum.
Bir de verdikçe yeni gelir derler. Eksilmeden yeri dolmuyor.
Benim de en yakin zamanda böyle bir girisimde bulunmam lazim ama cesaret edemiyorum, isin içine bir girersem bir daha çikamam diye korkuyorum:)
Kağıttan Gemiler, Ben de genelde veriyorum ama yine de birikmeyi başarıyorlar. Bunu kilo verince giyeyim, bunu kilo alınca giyeyim derken birikiyorlar :)
Zeynep A., çöp eve dönmekten korkarım :)
ben 1 yıl hiç giymemişsem artık onları elden çıkarıyorum burda sevgi mağazası var ihtiyaç sahiplerine ulaştıran oraya veriyorum aynı zamanda ev de yer açılmış oluyor
Yorum Gönder