Ara ama tam ara gibi değil

Daha yaz tatilini, bebeklerimin odasını size anlatamamış, resim koyamamışken kısa bir ara isteyeceğim sizden. Ama tam ara gibi olmayacak. Ara sıra gelip 1-2 satır yazıp fotoğraf ekleyeceğim. (Bir nevi kendimi avutmak, sizi kandırmak için). Bana 1 ay izin verin, sonrasında size (inşallah) iyi haberler getirebileyim.

Doçentlik sınavımın tarihi belli oldu. Öncekinde bebeklerim 1.5 aylıktı, hem öncesinde ders çalışmamıştım hem de ilk ayların yorgunluğu ve uykusuzluğu yüzünde çok iyi bildiğim, hatta yıllardır derslerde anlattığım şeyleri bile hatırlayamamıştım. Bu sefer de çalışamadım, yeni başlaşayacağım ama 1 ay aslında o kadar da kısa bir süre değil, toparlayabilirim sanıyorum. Bu arada işe başlamam ve hergün Ankara'ya gidip gelmem gerekecek ama yollarda çalışırım diye umuyorum. Ve en önemlisi bu sefer geçmek istiyorum. Bebeklerim büyüdükçe vaktim artacağına azalıyor, sınavdan bir kez daha kalıp tekrar çalışma-çalışamama döngüsüne girmek istemiyorum. Anladım ki doçentlik bebek sahibi olduktan hemen sonra girilecek bir sınav değilmiş, çocukların en azından ilkokulda veya daha büyük olmaları daha iyi olurmuş.

Şimdi ne yapıyorum? Annem sağolsun yazlıktan geldi, kocamla birlikte çocuklarla ilgileniyor, ben de aralarda görünüp varlığımı göstererek ders çalışmak için hazırlıklarımı yapıyorum. Defterlerimi Hello Kitty defter kaplarıyla kaplayıp sevimli hale getirdim, kitaplarımı konularına göre dizdim, önceliklerimi belirledim. Bu bir ay dişimi sıkıp önceki bildiklerimi hatırlayıp üzerine biraz daha koyarsam yaparım gibi geliyor. İnşallah iyi haberler verebilirim. En azından aynı evde olup bebeklerimi özlediğime değer umarım.

Bana şans dileyin :)