Olacak galiba

Dün alıştırma döneminin parçası olarak çocukları saat 16:00 gibi almamız gerekiyordu. Ben de fakülteden erken çıkıp bir önceki trene bindim ve 16:30 gibi kocamla birlikte çocukları aldık. Oğlan sabah 5:45, kız 6:00'da kalkmıştı, öğle uykusu da olmayınca akşamki durumumuzu çok merak ediyordum. Önce hep birlikte market alışverişine gittik. Kızım uykusuzluk nedeniyle coşma belirtilerini orada göstermeye başladı, idare ettik. Eve geldik, yemek yemeyeceğiz dediler. Ne yediklerini açıkçası bilmiyoruz hiçbirşey anlatmıyorlar, herhalde öğretmenlerine sormamız gerekecek. Gerçi ben özellikle oğlanın aç kalacağını sanmıyorum, ikisi de acıkınca dolabı açıp istediklerini alıp yiyen çocuklar ne de olsa, yemek bulunca kaçırmazlar diye düşünüyorum. Biraz İtfaiyeci Sam seyredip bisküvi yemek istediler, yanlarına süt koydum. Sonra yanımıza mutfağa gelip yemek yemek istediklerini belirttiler, biz de sevindik.

Ben ortalığı toplayıp yarının yemeğini yaparken yavaş yavaş coşmaya başladılar. Artık biliyorum, kontrol edilemez kikirdeme, sağa sola koşturma, kesinlikle söz dinlememe varsa feci halde uykuları gelmiş demektir. 20:00'de yatırmayı planlamıştım ama kavga dövüş 20:30'a kaldı. Giyin, toparlan derken 20:36'da ikisi de mışıl mışıl uyuyordu. İnanamadım. Sonrası tamamen bana kalmıştı, televizyon izleyebilir, kitap okuyabilir, makale yazabilir, bilgisayarda amaçsızca gezinebilirdim ama olmadı, uyku bastırdı :)

Artık her akşam böyle olacaksa harika bir şey. 5 yaş grubunu anaokulunda uyutmuyorlar (herhalde ilkokula hazırlık için).Böylece erken yatıp erken kalkmaya alışacaklar. Hafta sonları da günümüz bize kalacak. Tamam onlar öğlen uyurken ben de kendi işlerime vakit ayırabiliyordum ama bir yere gideceksek (misafirlik, alışveriş hatta plaj) günümüz iyice bölünüyor, onların uyku düzenine göre hareket etmek zorunda kalıyorduk, uyutmayınca da Dr. Jekyll ve Mr. Hyde misali coşuyorlardı. Umarım bu düzene kısa sürede alışırlar ve umarım uyuma hormonu gece yeterince salgılanır da öğlen uykusuna gerek kalmaz.