Kurtarıcım anakucağı

İkiz bebek büyütmek gerçekten de zor şey. Size yardım eden birileri olsa bile ev işleriyle uğraşmak bazen oldukça zor, bazen de imkansız olabiliyor. Bazen yıkadığım çamaşırları makineden saatlerce çıkartamıyorum. Bebeklerimin birisi uyurken diğeri uyanık oluyor, tam uyuttum derken uyuyan uyanıyor, bu böyle sürüp gidiyor.


Hamileyken ana kucağı-araç koltuklarımızı aldığımızda bebeklerimi onlara oturtur işime gücüme bakarım diye düşünüyordum. Mutfakta birlikte yemek yapma hayallerim vardı mesela. Ama olmadı. Çok dik duruyorlardı, rahat edemediklerini düşündüm. Geçen hafta bir arkadaşımız kendilerine artık küçük gelen bir ana kucağını verdi bize. Tam yatay pozisyondan dik konuma ayarlanabilen, sallanabilen bir ana kucağı. Sallanması hem ileri geri hem de yanlara doğru ama biz alışmasınlar diye yanlara doğru sallamadık hiç. Sonuçta bir bebek kucaktayken diğeri ana kucağında yatabildiğinden gayet memnun kaldık. Gece yatak olarak bile kullanabildiğimiz için bir tane de biz alalım dedik. Malum, evin nasıl soğuk olduğundan bahsetmiştim, oturma odasına yatağı taşımaktansa böylesi daha kolay olur dedik ve siparişimizi verdik. Bizim aldığımız biraz daha dandik, sadece ileri geri sallanıyor ama avantajı daha hafif olması ve iki tane sapı olduğu için taşıması daha kolay (bebek üzerindeyken bile). Ayrıca ikisinin de kemeri olduğu için bebeğim kaydı düştü derdim de yok.

Sonuç olarak her bebeğin oturabildiği bir ana kucağı var şimdi. Ve benim de blog yazacak vaktim :)

Bizim aldığımızın fotoğrafını aşağıya ekliyorum. Bir fırsat bulduğumda bebeklerimin olduğu fotoğraflarını da eklerim.