Fazla ara vermeden önemli haberi bildireyim

Dün dediğim gibi, bizim için önemli bir haber aslında, sizin için elbette bir önemi olmayacaktır. İşte haberim bu:

Oğlum aylar öncesinde bırakmıştı emziği ama kızım hala vazgeçmemişti. Özellikle uyurken mutlaka emziği ağzında olsun istiyordu. Nasıl bırakır acaba, daha uzamasa keşke derken 3 gün önce çat diye bırakıverdi. 

Evde renk renk emzik bulundururuz, birisi kaybolur veya oğlan kızın ağzından alıp "emzik kaka" diye bir yerlere fırlatır da bulamazsak diye en az 2 yedeğimiz vardır. Ama kızım içlerinden en çok turuncu olanı sever. Geçenlerde iyice parçalamış emziği. Kocamla annem de ben Kıbrıs'ta dersteyken "başka emzik kalmamış, bu iyice kötü olunca atalım, olur mu" diye sormuşlar kızıma. O da atacağına söz vermiş. Gerçekten de cuma günü" atalım artık bunu, iyice parçalanmış" dediğimizde ağzından çıkarıp geri dönüşüm torbasına atıverdi. (Evet çocuklarım normal çöp ve geri dönüştürülecek çöp farkını biliyor gibiler). Biz tabii nolur nolmaz diye o görmeden torbadan aldık ama sakladık görmesin diye. Sen böyle daha güzel oldun, kocaman oldun diye de gaza getirdik minik meleğimizi. Ama gece olunca iş değişti. Uyumak için odalarına girdiğimizde meme diye tutturdu yavrum. Ağlaya ağlaya içimi parçaladı ama vermedim. Verseydim bir daha bırakamayacaktı, ağlamasına göz yumdum, duymamaya çalıştım. Bir süre sonra da uyudu garibim emziksiz olarak. 

Gece bir ara kalktığında "meme bitti" dedi pişman olmuş bir sesle. Ama bir daha da asla ağlamadı. Hala öğlen uykusuna falan yatarken "meme bitti" diyor biz de "bitti, evet" diyerek alkışlıyoruz kızımızı.

Bir devir daha sona erdi bizim için. Darısı bezlere bay bay demeye :)