Bunu yazmam lazım

Hiç yazasım yok ama bunu yazmasam olmaz.

Bebeklerim büyüdükçe ve güçlendikçe yaptıkları şeyler de tehlikeli hale geliyor. İki kişi olunca birbirlerinden güç alıyorlar, ondan sonra coşuyorlar. Mesela bir ara sabah erkenden kalkıp beni uyutmuşlardı. Mutfağa girip lavabonun önüne iki sandalye çekmişler, musluğu açmışlar. Şırıl şırıl sesi duyunca ne oluyor diye kalkmıştım. Meğer delik de bir tabakla tıkanmış mı, sular taşmaya başlarken yetişmişim. Yere fazla akan olmamış ama üstler başlar sırılsıklam tabii. Allah korusun, sandalyeleri pencereye çekip açabilirlerdi de. Düşünmesi bile korkunç.

Dün sabah ben mutfaktayken dolaplarındaki tüm şampuan ve vücut losyonlarını çıkarmışlar, oyuncak bir bebeklerini soyup kreme boğmuşlar. Yarısından fazlasını boşaltmışlar şişenin, her yer krem.

Bu da önemli değil ama.

Bu sabah gördüklerim ise korkunç ötesiydi. Mutfaktaydık hep birlikte. Kızarmış ekmek istediler, ben de 2 dilim koyup kızartmaya başladım. Ekmekler olana kadar da banyoya gidip geleyim dedim. Yanlarından ayrıldığım süre maksimum 3 dakika. Banyodan çıktığımda kızım koridorda bana geliyordu," ben yanmadım anne" dedi. Anlam veremedim. Mutfağa girdiğimde gördüklerim: Oğlum yine bir sandalye çekip mutfak tezgahının dibine kadar girmiş. Ekmek kızartma makinesinden ise alevler çıkıyor. Filmlerdeki sahneler gibiydi resmen. Anlaşılan ekmekler kızarınca benimki bir kez daha çalıştırmış, hatta ayarı da maksimuma getirmiş. Ekmekler de iyice yandıktan sonra alev almışlar. Fişi çekip bir maşayla dilimleri alıp lavabonun içine fırlattım. Oğlan korkmamış işin ilginci :)

Daha kötüsü de olabilirdi. Bazen ekmekleri dışarıya fırlatıyor. Öyle olabilirdi, ben biraz daha oyalanabilirdim banyoda, Allah korumuş resmen. Etrafta çocuk olunca, hele de iki adet aynı yaşta çocuk olunca dikkatli olma  gerekliliğinin haddi hesabı yok :(