Kaybolmuşum

En son yazımı taaa perşembe günü yazmışım. resmen kaybolmuşum. O günkü sınav ve sonrasındaki işler nasıl perişan etmişse beni hala da tam olarak bulunmuş değilim.

Final dönemleri hep böyle yoğun olur, yapılacak sınavlar, okunacak kağıtlar, sisteme girilecek notlar... Ama bu sefer işler finallerin bitişiyle azalmıyor. 2 hafta sonraki bir kongrenin işleri, hazırlanacak posterler, ekstra çıkan işler, derken akşamları baygın dönüyorum eve, sonra da bayılıyorum zaten.

Sabahları kendimi ne kadar enerjik hissedersem, akşamları da o kadar yorgun hissediyorum. Akşam evde yapmam gereken işler gözümde büyüyor ve sonunda sızıp kalıyorum. Havaların çok sıcak gitmesinin de etkisi vardır mutlaka. Bu arada klasik sıcak geyikleri başladı bile. Bir çok yerde şu lafları duyuyorum: "Daha Haziran'ın başındayız, hava şimdiden çok sıcak, kimbilir bu yaz nasıl geçecek." Bu daha sonra "Daha Haziran'ın sonundayız, Ağustos kimbilir nasıl sıcak olacak" ve sonra da "Temmuz'da böyle olursa Ağustos'ta yanarız iyice" şekline dönüşecek. Her yıl aynı şeyleri söylüyoruz, bakalım bu yaz nasıl geçecek :)

Sabahları feci halde enerji doluyorum demiştim. Bir nedeni de sabah sabah dinlediğim müzikler. Özellikle içim kıpır kıpır olsun diye hızlı parçalar dinliyorum. Biraz yavaş bir şarkı denk geldi mi geçiyorum. İçimi bayıltmanın, enerjimi sıfırlamanın anlamı yok. Sonra odama girdiğimde bütün gün çirp çirp diye ötüp içimi neşeyle dolduran şu serçeyle selamlaşıyorum. Havalandırmanın kenarında bir yere yuva yapmışlar, geçen seneden beri sürekli çirp çirp diye ötüyorlar, pek şekerler.

Akşam olunca müzik seçimim tam tersine dönüyor. Hızlı şarkılar itinayla geçilip daha yavaşlar dinleniyor, bir yandan da kafam götürmüyor bunları artık diye düşünülüyor. Eve girilip birşeyler yedikten sonra kanepenin çekim alanı bilgisayarın manyetik alanından baskın çıkıyor ve blog dünyası yerine uykunun kollarına koşuyorum.