Aman Tanrım Ben Ne Zaman 134 Kg Oldum?

Bu sabah diyetisyen randevuma gidecektim, evde de bir tartılayım dedim. Tartıda gördüğüm rakam aynen bu: 134. İyi de ben kendimi iyice hafiflemiş hissederken bu da ne böyle? Sabah uyku sersemi önce panik oldum, sonra da yandaki lbs harflerini görünce içim rahatladı. Meğer dün gece tartının pilini değiştirirken elim yanlışlıkla lbs-kg ayarına takılmış, kg'dan lbs'ye çevirmişim tartıyı. Hemen kg'a getirdim ve gördüğüm rakam 60.8 kg. Nasıl rahatladım anlatamam.

Diyetisyen randevumda bu rakam 61.3 kg idi. Kot var üstümde, o kadar olacak tabii. Diyetisyenimin, sonra da benim iznim nedeniyle Ağustos ortasına kadar görüşmeyeceğiz, ben de programa aynen devam edeceğim, dikkat edeceğim, canım tatilde birşey çekerse yiyecek ama abartmayacağım, diğer öğünlerimle ayarlayacağım. 2 hafta önceki 62.9 kg'dan 61.3 kg'a düşüş ve bunun 1 kg'ının yağ olması ikimizi de çok sevindirdi. "Başladığınızdan beri 9.5 kg verdiniz" dedi Banu Hanım. 21-22 Ağustos'ta 1 yıl olacak diyete başlayalı. Uzun zaman içinde verdiğimden geri geleceklerini sanmıyorum. Üstelik yağdan verdiğim için çok daha ince görünüyorum. Harikayım.

Bu bir senede anladım ki kilo vermek isteyen kişiye hiçbir bahane engel olamaz. Sadece biraz sabır ve irade lazım. Sonra gerisi geliyor zaten, aşırı yağlı şeyler yiyememeye, yerseniz de ucundan tatmaya çalışıyorsunuz. Geçen hafta sempozyum sırasında öğle yemeklerinde bana uyan şeyleri yedim hep. Salata, meyve, sebze veya et yemeği aldım, yanında verdikleri makarnayı, pilavı, böreği, tatlıyı almadım. Balkava verdiklerinde arkadaşımın tatlısının ucundan bir parça alıp tadına baktım sadece. Az yedim ama doydum. Demek oluyormuş vay canına dedim. Akşamki kokteyllerin sadece bir tanesine katıldım. Onda da çok az birşey yedim, ana yemeklere geçildiğinde döner-pilavı vs. boş verip eve gittim. Birazcık daha fazla su içebilseydim çok daha iyi bir sonuç olacaktı ama buna da şükür tabii.

Ukalalık olarak algılamayın ama artık kilolu insanlara acıyarak bakıyorum. Hormonal bir bozukluğunuz yoksa kilo vermek o kadar da zor değil. Fazla kiloları taşıyarak eklemlerinize, kalbinize aşırı yük bindirmeye ne gerek var? Ben de öyleydim biliyorum. Dobik kollarım, tabaklaşmış suratım, içine giremediğim kotlarımla 70 kiloydum geçen sene bu zamanlar. Ama şimdi yüzüm inceldi, çenem iyice ortaya çıktı, kollarım inceldi, kotlarıma sırayla girmeye başladım ve en güzeli de dün akşam uzun zamandır hayallerimi süsleyen eski bir kotuma girebildim. Söz konusu kotun belini önceden iyice daralttırdığım için kesinlikle içine giremiyordum. Diyete başlamadan önce bacaklarımdan yukarıya çekememiştim diyeyim, durumun vehametini siz anlayın. Hamileliğimden önce içine giriyor ancak önünü kapatamıyordum. Hatta kapatayım derken 2 kez fermuarını bozmuştum. Şu anda düğmesi de kapanıyor, fermuarı da. Bel kısmı hafif dar tabii (önceden daralttırdım demiştim ya) ama 1-2 hafta içinde o da ferahlayacak umarım.

Öyle mutluyum ki, beni yaklaşık 1 senedir görmeyen akrabalarımın şaşkınlığını görmek için sabırsızlanıyorum :)