10 yılda bir

Tarih tekkerrürden ibaret derler ya, benim tarihimin kendini tekrarlama döngüsü on yıl. En azından saçlarım için. Dün en son on yıl önce yaptırdığım bir şeyi yaptım: Saçlarımı kestirdim.

Gözünüzün önüne on yıldır kuaföre gitmemiş, upuzun ve bakımsız saçlı bir zavallı gelmesin hemen. Bilakis her 1.5 bilemediniz 2 ayda bir uçlarından aldırırım saçlarımın. Anahtar kelime de bu işte: uçlarından.

Uzun saçı severim. Saçlarım pırasa gibi düz olduğu için kısa modeller pek yakışmıyor zaten. Sürekli fön çekmek, kabartmak gerekiyor. Kendi haline bırakırsan aynen besleme saçı. Buna rağmen gittim kestirdim.

En son 10 yıl önce şöyle olmuştu. Kuaförümle her zaman kesim pazarlığı yapan, kesmeye başlamadan önce ne kadar keseceğini görmek isteyen, gösterdiği miktarı her seferinde azaltmaya çalışan ben gittim ve dedim ki: Kes. Omzumdan dökülen lepiska saçlarımı önce omuz seviyesine düşürdüm, ondan da memnun kalmadım, 15 gün sonra biraz daha kes dedim. Daha sonra bir süre kısa kullandım. Ama ne kısa, kısa saçı seven ve kestirmemi isteyen annem bile yeter artık dedi. Enseyi iyice açtırınca hoş olmadı anladığım kadarıyla.

Sonrasında 2-3 yıllık bir bekleyiş sonrasında saçlarımı uzattım. Ondan sonra da hafif model değişiklikleri haricinde kısaltmadım.

Ama nedense dün içimden kestirmek geldi. Geçen yaz perma yaptırmıştım ki bu da yine 10 yılda bir olan şey. Perma ilacı saç rengimi feci açar, uzadıkça diplerden düz kısımlar çıkar ve sinir olduğum bir görüntü yaratır, sürekli fön çekmeye başlarım, saçlar yıpranır derken yine dellenirim. Tatile gitmeden önce gidip 4-5 parmak kısalttırmıştım permalı kısımlar azalsın diye. Gerçi o zaman biraz pişman olmuştum acaba çok mu kısa oldu diye ama bu sefer zerre kadar pişmanlık yok. Yine permalı kısımlardan kurtulmak isterken "sen bildiğin gibi kes haydi bakalım" dedim ve saçlarım 10-12 cm kısaldı. Ense biraz daha kısa, katlı, yanlar çene altına gelecek şekilde hafif uzun. Daha kocam görmedi, umarım beğenir. Kestireceğimi söylemiştim ama bu kadar dramatik bir kısalma beklemiyordu şaşırdı. Bu arada ekleyeyim, bunalımda falan değilim. Kadınlar depresyonda olduklarında saçlarını kestirirler, rengiyle falan oynarlar ama tamamen kendimde olarak gittim kuaförüme. Ayrıca içimde herşeyin daha güzele, iyiye gideceği şeklinde bir ümit de var. Mutluyum yani.

Sonuç olarak 10 yılda bir tekrarlanan şey oldu. Bu hesaba göre yaklaşık 5 yıl sonra gölge attırmam ve 9 yıl sonra perma yaptırmam lazım. Perma haşa (görürüm ben seni 9 yıl sonra) ama çok az miktarda gölge belki öncekini biraz daha unutunca :)