7 Kasım 2010 Pazar

Çok lazımdı

Son hazırlıklarla uğraşmam gerekirken ben oturmuş yıllardır yapmadığım bir şeyi yapıyorum kaç gündür harıl harıl. Ellerimdeki eklemler ağrıyor, kocam ve bilimum kişi bana manyak gözüyle bakıyor ama ne yapayım, belki de gerçekten manyadım :)



Dantelden hiç anlamam. Örgü örerim ama kazakların boynuna vs. gelince anneme devrederim. Ben örüyorum sayılmaz yani. Tek bildiğim el işi yukarıda görmüş olduğunuz iğne oyası motifi. Aslında bir de çarkıfelek motifi biliyordum ama unutmuşum, belki çıkartırım uğraşsam. Bunu da yıllaaaaaar önce, işe ilk başladığım zamanlarda öğrenmiştim. Kendime ve anneme oda takımı şeklinde kareler hazırlamıştım. Sonra bu motiften masa örtüsü yapayım demiştim de yıllarca süründürüp sonunda şömentabla boyutlarına getirebilmiştim. Sadece yaz tatillerinde yaptığım için elime aldığımda beni görenler bu ferulago klasiğine gülmeye başlamıştı. Derken tatillerde de yapamaz oldum nedense. Hatta düşünüyorum da, son 3 yıldır elime bile almamışım. Ankara'da toparlanırken iş torbam elime geçti ve evime gideceklerin arasına sıkıştırıverdim. Geçen hafta da tekrar yapmaya başladım nedense. Önce motifi hatırlamaya çalıştım. Yıllardır elimi sürmememe rağmen unutmamışım, çok şaşırdım. Amacım bu parçayı şömentablanın kenarına ekleyerek masa örtüsü boyutlarına getirmek yine ama görenlere kızıma çeyiz yapıyorum diyorum (belki daha az manyak derler diye). Ama bu gidişle gerçekten de kızımın çeyizine yetişecek gibi :)


Karnı burnunda kadınsın, otur da bebek bakımıyla vs. ilgili iki satır kitap oku, olmadı yat uyu, ya da ders çalış ama yok, televizyon karşısına geçiyorum nineler gibi, alıyorum elime tığımı, ipimi, iğnemi, başlıyorum minik minik motifler yapmaya. Belki manyağım ama mutluyum, gerisini boşverdim. Bir 3 sene daha elime alamam sanıyorum, arada hasret gidermiş oldum işte. :)

Hiç yorum yok: