Ağustos ayındaki post sayım bununla beraber 2 olacak. Rezillik diz boyu. Koşuşturmam bitti derken yenisi başlıyor. Çocuklar büyüdükçe daha çok vakit alıyorlar, ilgi istiyorlar. Hafta içi eve gelir gelmez yemek yiyip oynamaya başlıyoruz, onlar yattığında bende de pil bitmiş oluyor çoğu zaman. Öyle ki bazen bilgisayarımı vestiyere bırakıp sabah alıp çıkıyorum, benim gibi bir internet bağımlısı için kabul edilemez bir durum. Ancak arada cepten mail-facebook kontrol edip hemen kapatıyorum, başka da bir faaliyetim yok. Haftasonları da hızla akıp gidiyor. Gündüz uykusunu 1'e indirdim, 3 saat kadar uyuyorlar ama o sürede de ev işlerini yapmaya, gece çok uyanık kaldıysak da uyumaya çalışıyorum. Fakültede yaz derseniz iş güç dolu, bizim düzenlediğimiz kongre yaklaşıyor, bu aralar bütünleme sınavları yapıp kağıt okumaya başladık, pazar günü başlayacak bir başka kongre için de poster hazırlamam, kongre yurtdışında olacağı için çocukları annemlerin yazlığa bırakmamız lazım ve daha ne bizim ne de çocukların bavulları hazır değil. Anlayacağınız bir süre daha kaybolacağım ortadan. Ama işleri güçleri toparlayıp geleceğim (umut fakirin elmeği).
Özür babında miniklerimin son fotolarından ekleyeyim. Kocaman oldular, artık bebek diyemiyorum ama benim gözümde hep bebek olarak kalacaklar :)
Foto geçen ay yazlıktan, havuzun su dolu olanını oğlum pek tutmadı ama boşken girip oynamayı seviyor :)
6 yorum:
Nasılda büyümüşler??
maşallah çok tatlılar.. Eskişehirdesiniz galiba siz de.. beklerim bloguma:)
:)) bende de durum aynı. bir türlü yazamıyorum. kuzucuklar çok tatlı aralarına sığışasım geldi :))
Öyleler :) Gerçekten de çabuk büyüyorlar, hep derlerdi zaten
Dilek; geç kaldım galiba ama geleceğim. Yarı zamanlı Eskişehir'deyim evet :)
Seyhancığım, ben yazana kadar biraz daha büyüdüler, yer kalmadı :)
Yorum Gönder