Ben çocukken annem resmi bayramlarda televizyonda gösterilen kahramanlık filmlerini seyreder ve her seferinde de ağlardı. "Her sene aynı şeyi gösteriyorlar nasılsa, neden ağlıyorsun?" diye sorduğumda duygulanıyorum kızım derdi bana. Artık ben de ağlıyorum. Dün kocamla 30 Ağustos törenlerini seyrettik televizyonda. Askerlerimiz, uçaklarımız, teçhizatlarımız geçtikçe gözlerim doldu, gururla seyrettim onları. Keşke Hipodrom'da olsaydık da töreni canlı canlı seyretseydik dedim hatta.
Bu sabah da televizyonda Cumhurbaşkanlığı Muhafız Alayı'nın Sıhhiye'den TBMM'ye yürüyüşünü gösterdiler. Askerler Onuncu Yıl Marşını söyleyerek ilerlerken bir baktım birşeyler akıyor yine. İyice sulugöz oldum galiba. Herhalde yaşlanıyorum.
Sabah tren garında bankamatiklerin yanında geçerken birinin üstünde bir yazı gördüm. Tam fotoğraflıktı, ama etraf kalabalıktı, çekmeye utandım. Çirkin bir kağıt üzerinde (kesekağıdı gibi birşeydi) yurdum insanı şöyle yazmış: "Sayın Banka Görevlisi. Bankamatik kartımı yuttu. Gelince şu numarayı çaldırıverin." 532'li bir de cep telefonu numarası yazmış altına. Şu lafı kullanmayı hiç sevmiyorum aslında ama tam yeri galiba: şaka gibi :)
6 yorum:
Ben hep sulugözdüm ve bu korkarim böyle devam edecek.
"Gelince bir çaldiriverin" :D
Zeynep A., ben de sulugözlü olmaktan memnunum aslında :)
ben buraya gelince basladim aglamalara herseye :)
aglamam gereken yerde tas kesmeyi ogrendim bir de
Diger ornekte hakikaten de saka gibimis yaa:)
serrose, fotoğraf çekmediğime o kadar pişmanım ki :)
bende hep ağlarım istiklal marşını dinlemek yetiyor bana
bankamatik olayı da hakikaten şaka gibi
GeCe, ben asker kızıyım, yani bu ortamlarda bulunmaya alışığım ama son zamanlarda iyice böyle oldum. Yaştan herhalde :)
Yorum Gönder