Bizimkiler gerçekten de devleşti bu turnuvada. Reklamlar ilk çıkmaya başladığında "yine şişiniyoruz, havamızı almasak bari" diye konuşmuştuk kocamla. NTV reklamlarındaki oyuncuların konuşmalarından yapılan ama maalesef NBA'dan aparma olan şarkıya da gıcık olmuştuk ama zamanla ona bile kulağımız alıştı. İlk maçtan itibaren her maçı seyrettik ama bu geceki gibi bir heyecan hiç yaşamamıştık. Aradaki fark 8 olunca bu iş bitti, buraya kadarmış diye üzüldük, bizimkiler arayı kapadığında haydi aslanlar diye yerimizde duramadık. Son dakikaları Sırp takımı atak yaptığında bakamayıp kanalı değiştirerek geçirdik. Kanalı değiştirdik ama dayanamadık hemen sonra yine açtık. Hele o son 4 saniye yok mu? Kimsenin oturarak seyredebildiğini sanmıyorum. Bebeklerime zarar verecek olmasam yerimde duramayıp zıp zıp zıplayacaktım. 4 saniye bitip de hakemler son 0.50 saniye da oynatınca korktuk, maç bitip de finale çıkınca resmen ağladık. Herhalde fazla heyecandan bunum kanadı. Bu durumda yarınki maçı nasıl seyredeceğim hiç bilmiyorum. Şu anda dünyanın en iyi 2 takımından biriyiz, inanıyorum ki yarın da en iyi takımı olacağız. Olamasak bile sorun değil, yurtdışındaki yankılarımız yeter.
Diyorum ki, "Macera dolu Amerikaaaaaaaaaaa, Amerikaaaaa, maceraaaaaaaaaaaaaaaaaa".
Diyorum ki, "Macera dolu Amerikaaaaaaaaaaa, Amerikaaaaa, maceraaaaaaaaaaaaaaaaaa".
2 yorum:
Cumartesi gecesi son saniylere kadar yikiliyordu bizim ev. Allahim o ne heyecandi!! ben de aglayacaktim neredeyse. Bence finale katilmak bile mutluluk vericiydi. Umutluyum, bir dahaki sefere alacagiz birinciligi! Ve nasil gururlandim anlatamam!!! Nice basarili finallere insallah! =)
İnanırsak herşeyin olabileceğini cümle aleme göstermiş olduk. Helal olsun çocuklara.
Yorum Gönder