Biz hiç çocuklarla yatmadık şimdiye kadar, hep park yatağında, ana kucağında yattılar, kendi yatağımıza hiç almadık. Öyle olunca çocuklarda anne-babayla yatmak gibi bir alışkanlık gelişmedi. Yanlarında yatalım dediğimizde kalk dediler (kendi dillerinde tabii ki), sabah uyanınca yanımıza gelip yatağa çıkıp yanımızda uyumadılar. Hala arabada sallayarak uyuttuğumuz için başka türlüsünü hiç bilmedi yavrucaklar. Ama 4 gündür uyku düzenleri değişmeye başladı. Öğlenleri artık yatağımızda uyuyoruz. Annemlerle birlikteyken daha sorunsuz uyuyorlar aslında ama haftasonları ben ve kocam varken herhalde bizle vakit geçirmek için yatmamak için direniyorlar. Biraz daha uzun sürse de haftasonu öğle uykularında yatağımıza yatabildik. Cumartesi gecesinden sonra dün geceyi de yatağımızda uyuyarak tamamladık. Önce çocukları evdeki herkesin sabah da evde olacağı konusunda ikna ettim, sonra üzerimizdeki hırkaları çıkarıp sabah tekrar giyeceğimiz konusunda teminat verdim, oğlum kucağıma gelmek istedi, beni devirdi yere ve gayet güzel üstüme yerleşip kafasını koydu. Nasıl şaşırdım anlatamam, dediğim gibi daha önce hiç böyle birşey yapmamıştı. Kızıma "sen de gel yanımıza" dedim, o da gelip yanıma yattı, bir kolumla da kızıma sarıldım. Kızım yanımda, oğlum üzerimde hepimiz uyumuşuz. Yarım saat sonra kocam geldi de gördü halimizi, o da inanamadı.
Sonuç olarak bu yatakta uyuma işini çözüyoruz galiba. Bir de dediğim gibi dün geceden beri çok mutluyum :)
Pazartesi şarkımız yine eskilerden gelsin, coştursun. Pat Benatar söylüyor (hastasıyım kendilerinin) - All fired up
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder