Galiba oluyor

Bebeklerim artık büyüyor (artık bebek değiller aslında ama bebeğim demeye bayılıyorum, hele oğlum da kendince bebeğim diye karşılık vermiyor mu, eriyorum). 3 gündür gündüz uykularına yataklarında yatar oldular. Bu öğlen biraz kavga dövüş oldu aramızda ama olsun, yataklarında yattılar sonunda. Akşamları ise arabada uyumaktan vazgeçmiyorlardı. Bu akşam onu da deneyelim dedik. Oğlum önce uyuyacak gibiydi ama sonra kızım azdırdı, birlikte oraya koş, buraya koş, kardeşini ittirip yine koş gibi bir oyun oynamaya başladılar, tabii uykusu kaçtı oğlumun. Arada beni uyutup odalarını dağıttılar, uyku saatleri iyice sarktı böyle olunca da. Artık tamam, oyun bitti uyuyalım dedik, mamalar içildi, kocam kızımızı aldı, ben oğlumuzu (iki çocuk olunca tek ebeveyn yetmiyor haliyle), ama oğlum araba diye tutturup ağlamaya başladı. Ağlaması içimizi parçaladı, hatta kocam "boşver arabada uyusun bu gece de" dedi ama karşı çıktım. Bir kez taviz verirsek hep veririz diye ısrar ettim. Kocam kızımın yatağında, biz kah oğlanın yatağında kah yerde, kah ağlayarak kah etrafa bakınarak uyumaya çalıştık ve nihayet uyuduk. Çok geçe kalmasaydık belki daha rahat olurdu, darısı ve daha erkeni yarın akşama artık. Belki böylece yatakta uyunması gerektiğini anlarlar da geceleri (öğlen uykusunda kesinlikle düşmüyorlar uzun süredir) de yataklarında geçirirler :)