25 Nisan 2013 Perşembe

Kabus? - Anne gitme

Az önce uyandık, kocam hariç hepimiz salonda Luli Tv izliyoruz. Çocuklarımda bir sensör olduğundan şüpheleniyorum çünkü kaçta evden çıkarsam çıkayım öncesinde mutlaka uyanıp beni gitmeden yakalıyorlar. 6, 7 hiç farketmiyor, kaçta çıkacağımı mutlaka biliyorlar. Bu aralar da sabaha karşı uyanıp oturmalar başladı nedense. Es kaza kaçırırım korkusuyla herhalde nöbet tutuyor sıpalar resmen.

Ama dün gece ve bugün resmen içim parçalandı. Dün gece çocukların odasında yerde yatıyordum, bu saatlerde oğlum uykusunda konuşup anne gitme dedi, hemen yanına gidip sakinleştirdim. Bugün ise kızım anne gitme diye ağlayarak uyandı, sonrasında da ne istediğini bilmez halde mama, kucak, yastık diye isteklerini sıraladı. Çalışan annenin çocuklarının kabusu da böyle oluyor anlaşılan. Yavrularım benim, keşke sizi de işe götürebilsem arada sırada ama ikiz olunca ve şehirler arası yol yapmak gerekince mümkün değil :(

Aslında bir gün yapmalı belki de, böylece çocuklar anneleri nereye gidiyor görürler de evden çıkarken fazla ağlamazlar. Hayal kurdum galiba :)  

4 yorum:

Sessizce dedi ki...

Anne olduktan sonra çalışmanın en zor yanı bu bence. Kıyamıyor insan içi gidiyor. Hem onlara hem bize yazık :(

ferulago dedi ki...

Çalışmadan da olmuyor ki ama :(

pelin dedi ki...

geçecek geçeceeek büyüyecekler ve geçeceek :) biz dicez "gitme de yüzünü görim" diye ama işte gitcek elin kızıyla/elin oğluyla buluşmayı benimle sohbete tercih edecek! saçını başını yolduracak bana! aklı varsa benden diil babasından izin istesin! vermem ben dışarı çıkmasına izin falan! aa cidden kızdım şimdi be! :s
yine de kıyamam be özlüyolar herhalde..ama onlar bize kıyacaklar!! :D

ferulago dedi ki...

Çok doğru dedin bugünlerin kıymetini bilmeli, kreşe başlayınca artık eskisi gibi bağlılıkları kalmayacak çünkü :(