16+2

Hayatımın hiçbir döneminde kilo açısından bu kadar rahat olmamış, bu kadar az tartılmamıştım. Tefal tartı reklamlarındaki kadın gibiyim, kilo aldıkça (abartmamak koşuluyla elbette) gülümsüyorum. Kilo artışım şimdilik normal görünüyor, cumartesi doktorum uyarır herhalde fazla bir artış görürse. Genel kanı da aşırı kilo almadığım şeklinde. Bakalım nasıl devam edecek. Doktorum 3 hafta önce şekerli herşeyi kesti, bunun da faydası olur sanırım. Zaten aldığım fazla şekerin ne bana ne de bebeklere faydası var, kan dolaşımında fazlası olunca insülin devreye giyip hoooooop glikojene dönüştürüyor, sonra da gelsin trigliseritler. Zaten yediğim ekmek vs.den yeterince nişasta alıyorum, lazım olduğunda onlar parçalanıverir şeker hallerine. Fazla şeker sadece kilo aldırsa yine iyi, gebelik şekeri oluşma riski var. Bunun da hem anne hem bebek üzerinde pek çok komplikasyonu. Nasıl olsa canım tatlı da çekmiyor, balı reçeli severim ama 4-5 ay daha yemezsem ölmem. Şanslıyım vesselam.

Bu hamilelik dönemimde anladım ki benden blumia hastası olmaz. Kusmaktan her zaman nefret ettim, bu dönemki kusmalarım ulvi bir amaca hizmet ettiği için umrumda olmuyor, midem, suratım alt üst olsa da banyodan yüzümde bir gülümsemeyle çıkabiliyorum ama sırf kilo almamak için yediklerini kusmak mı? Bana göre değil arkadaş. Yemek boruma yazık değil mi, mide asidiyle tahriş olacak ben güzel görüneceğim diye.

Kilo derdim yok dediğim gibi. Hamile kalırsam vücudum bozulur diye düşünenlerden hiç olmadım (zaten bozulacak kadar güzel vücutlu da olmadım). Varsın bozulsun, sonra toparlarız. Doğum yaptıktan sonra kendini salan kadınlardan da olmak istemiyorum açıkçası. Doğumdan önce çıtı pıtı olan ama doğumdan 7 yıl sonra bile hala hamile gibi görünen bir tanıdığım var, bir türlü kilo veremedi (belki de vermek istemiyor, bilemiyorum). Lohusalık, emzirme dönemi derken insan yemeye ve kilolarına alışıyor belki de. Ben alışmamalıyım, sizler de takipçim olun, uyarın beni.

Bu konuda en büyük destekçim ve ilham kaynağım kocam olacaktır sanıyorum. Etrafımdaki babalara bakıyorum da, özellikle bizden küçük olanlarda feci bir göbek var, sanki onlar da hamile. Yeni bebeği olanlar, bebekleri büyümüş olanlar genelde göbekli. Bir ara takılıyordum kocama "sen göbekli değilsin diye gelmiyor bebek" diye. "Çocuklar babalarını fit görmeli" diye bir fikri var kocamın. Bu yüzden sporunu asla ihmal etmez, en büyük hayranı benim bu konuda, bebekler de biraz büyüyünce hayran olacaklardır eminim. Ben de kilo verebilirsem eğer (ki ikiz anneleri zaten iğne ipliğe dönüyormuş-en azından gördüklerim öyle) değmeyin keyfime.