Kısa tırnak - Uzun tırnak

Ne saçma başlık, bana ne kardeşim, ya da yeni bir Pepee şarkısı mı len bu derseniz hiç alınmam ama benim kafamı meşgul eden birşey bu.

Bir ara bahsetmiştim, tırnaklarım yıllarca uzundu, lise bitince uzatmaya başlamıştım. Bu cümleden 20 küsür yıldır uzatıyorum, hedefim Guinness Rekorlar Kitabına girmek gibi bir anlam çıkmasın, makul bir insan ölçülerinde uzatıyorum, göz oyacak uzunlukta değiller. Her işimi onlarla gördüm, halı bile sildim, acı ve tatlı anları paylaştım onlarla :) Hiç birşey bana tırnaklarımı kestiremez derken miniklerim geldi. Minik yavrularıma dokunurken, kucağıma alırken tazecik etlerini çizerim, canlarını yakarım korkusuyla onlar gelmeden önce kestim tırnaklarımı. Çok da iyi yapmışım, zaten tırnak bakımı yapacak vaktim de yoktu. Bırak oje sürüp uzadıkça törpüleyerek şekil vermeyi, ilk zamanlarda banyoya girip yıkanacak vakti bile zor buluyordum resmen. Zaman ilerledikçe iyice alıştım, çok da pratik gelmeye başladı. Uzayınca törpüle dur derdi olmadan şık şık şık diye kesiyordum, tırnak bakımım (ya da bakımsızlığım) çok kısa süre almaya başlamıştı, oje sürebildiğimde fena durmuyordu, süremesem de gayet iyi duruyorlardı. Tembelliğe alıştım anlayacağınız.

Ama bu aralar artık uzatsam mı demeye başladım. Bebeklerim artık kartlaştılar, gece uykuları biraz daha düzene girer gibi oldu, sanki tırnaklarıma bakacak zamanım olacak gibi. Artıları - eksileri değerlendirdim: kısa tırnağa bakmak daha kolay evet ama uzun tırnağın da temizliği daha kolay. Tırnak fırçasıyla hemen hırş hırş temizleyebiliyorsunuz (ojesiz kısa tırnaklar bazen pis görünür ya, ıyh). Sonuç olarak bir uzatma denemesi yapmaya karar verdim. Bakalım ne olacak? Tembelliğe alışan ferulago yine şık şık şık kesecek mi yoksa tırnaklarım eski ihtişamlı günlerine geri mi dönecek?

Ne saçma bir post oldu aslında değil mi, neyse.