9 Mart 2009 Pazartesi

Hamilelik güncesi

Hamilelik süreciyle ilgili ilk gözlemimi yazayım. Hamilelik belirtilerinin en belirgin olanı sanıyorum bulantı ve kusmadır. En azından gördüğüm tüm Türk filmlerinde böyle oluyordu. Bende ise genellikle 6. haftada başlayan bunaltı kusma henüz yok. Aslında şikayetçi de değilim, kusma hissinden zaten nefret ederim, böyle güzel bir nedenden dolayı olsa bile bulantı-kusma fikri aklıma geldiğinde bir tuhaf oluyorum. Bu konuda pek çok hurafe var bilirsiniz. Bebek saçlıysa bulantı çok olur derler. Annemin dediğine göre hem ben hem ağbim saçlı doğmuşuz ama buna rağmen hiç bulantısı olmamış. Bir de 30 yaşın üstünde hamile kalanlarda bulantı olmaz derler, bazıları da asıl 30 yaşın üstünde bulantı olur diyor, ben de şaştım kaldım. Galiba bu konuda genetiğe güvenmek ve annemde olmayan şeyin bende de olmayacağına inanmak en iyisi. Belki de diyetimin de biraz etkisi vardır. Bulantıya karşı az ve sık yemek öneriliyor okuduğum kadarıyla, ben zaten böyle yaptığıma göre galiba olmayacak. Doktoruma da sordum bu durumu. O da "olmayabilir, normal bu" dedi. Asıl sorun olan bulantıların, özellikle de şiddetli bulantıların aniden bıçak gibi kesilmesiymiş.

Bendeki tek belirti halsizlik, yorgunluk. Geçen haftalarda bu kadar değildi, ama geçen haftada beri, ya da perşembe gününden beri diyeyim üzerimde aşırı bir yorgunluk, uyuma hissi var. Bir de çabuk yoruluyorum. Cumartesi kocamla biraz dolaştık mesela, feci halde yoruldum, akşamları erkenden sızıp kalırdım, dün akşam zirve yaptım. 5 civarında sızıp akşam yemeği için kalktım ve sonrasında yine yattım. Sabah 4 gibi uyandım, biraz etrafta dolanıp tekrar uyumuşum. Şimdilik bundan başka şikayetim yok, herhalde buna da alışırım bir süre sonra.

Bu hafta bir ultrasonum daha var. Bu sefer annem de benimle gelmek istiyor. Kocan yanında yok, kendini garip hissetme dedi. Daha önce de onlardan habersiz girdim ultrasona, problem olmayacak benim açımdan ama galiba o da merak ediyor, görmek istiyor. Gelsin bakalım.

İlkaycığımın hamileliği ilk başladığında Lilypie ticker'da 200 küsür gün görünüyordu. Nasıl geçer bu kadar uzun süre diyordun hatta hatırladın mı İlkay, bak seninki geçti gitti bile, son bir ayın içindesin. Şimdi aynı rakamları ben görüyorum ve aynı şeyi ben söylüyorum.

8 yorum:

gezicini dedi ki...

oo ne güzel bir haber, hayırlı uğurlu olsun. her hamilelik farklı, benim de mide bulantım çok az oldu, belki toplam 3-5 kez. ben 37 yaşında doğum yaptım. sizin de sağlıkla bebeğinizi kucağınıza almanızı gönülden dilerim.
hamilelik başladıktan sonra bebek-anne bloguna dönüşen bloglara hoşgeldiniz :-)
not. dergi olarak mother&baby tavsiye ederim. ben aboneyim, çok faydasını gördüm...
sevgiler
gorki

ferulago dedi ki...

gezicini, çok teşekkür ederim. Ben de 37'de doğum yapmış olacağım, ortak noktamız çok anlaşılan. Mother and babay ve hamileyiz biz aldım ben de. Diğerlerine de bakıyorum ama içeriğine göre alıyorum. Başka önerilerinzi olursa her zaman beklerim :)

Opal dedi ki...

ay ferulago nolur yaz hep boyle , ben de "onumuzdeki bi 6 ay icinde hamile kaliyim mi kalmiyim mi" diye dusunuyorum.anne olmak icin motivasyona ihtiyacim var benim galiba. hamilelik sureci beni baya korkutuyo. okiyim da ders aliyim walla. hersey yolunda gider umarim..sevgiler..

ferulago dedi ki...

Opal, bence asıl korkutucu olan sonrası. Müthiş bir sorumluluk çünkü. Kendi anne babamıza bakıyorum da, anne ve babalık asla bitmiyor, çocuk kaç yaşına gelirse gelsin. O yüzden hamilelikten değil, sonrasından kork bence. Sen hazır olduğunda zaten kararsız kalma gibi birşey olmaz, çat diye doğurayım istersin merak etme :)

İkiz Babası dedi ki...

ne var korkacak yahu? herkes bu duyguyu ve mutluluğu tatmalı bence. ilk kalp atışlarını duyduktan sonra insan biraz salak salak geziyor ve anlamsızca gülümsüyor ama bence sadece bu bile çok hoş bir duygu. teşekkürler canım karıcım bu duyguyu bana yaşattığın için, ben her türlü sorumluluğu taşımaya ve senin için herşeyi yapmaya hazırım. her ne kadar bu hamilelikte midesi bulanan ben olsam da ( :p ) el üzerinde tutulması gerekenin sen olduğunun bilincindeyim.
yorumun bu kadar uzun süreceğini bilseydim kendi blog'uma yazardım neyse oraya da yazacağım.

ferulago dedi ki...

Senin yazılarını dört gözle bekliyorum hayatım

Opal dedi ki...

ferulago'cum.. hamilelik degil sonrasi en zor olan kisim bunu biliyorum tabiki. yalniz ben 4,5sene once, cok kotu bir hamilelik yasadim paylasmak istemedigim, bi komplikasyon olustu ve bebegi aldirmak zorunda kaldim. o yuzden psikolojik olarak iyi hamilelik hikayeleri duymaya ihtiyacim var. bunun icin bunu yazmistim. sevgiler canim..

ferulago dedi ki...

Opalcim, bir kez komplikasyon oldu diye yine olacak diye birşey yok,eminim doktorun da böyle demiştir.Umarım moralini düzeltecek kadar iyi geçer benimki sonra da darısı sana olur :)