Bugünün devamı

Yaşgünüm gece 00:01'de kocamın mesajıyla başladı, daha sonra arkadaşların, öğrencilerin iyi dilekleriyle devam etti. Sınav bittikten sonra odama çıktığımda masamın üstünde beni bekleyen büyük bir çiçek buketi gördüm. Kocam sürpriz yapmayacağını söylemesine rağmen çiçek yollamış (çiçeğin sürpriz sayılamayacağını söylüyor) bana, ben sınavdayken arkadaşlar alıp masama koymuşlar sağolsunlar. Çok sevindim, şaşırdım, gözlerim doldu. İşte çiçeklerim ve benim bir kısmım. Akşama eve götüremeyeceğimi anlayınca vazo aramaya başladım. Yeteri kadar büyük bir vazo bulamayınca da 5 litrelik bir pet şişeyi keserek vazo haline getirdim :) Sabah fakülteye gittiğimde odam misler gibi kokuyor olacak ne güzel.

Kocamın asıl sürprizinin ne olduğunu öğrendim. Hani geçenlerde kafasında bir fikir olduğunu ama yetiştiremeyeceğini söylemişti bana. Blogumu A5 formatında bir kitaba dönüştürmekmiş projesi. Bir süredir düzenlemeleriyle uğraşıyormuş meğerse benden gizli ama araya fakülteyle ilgili işler girince ara vermek zorunda kalmış Yetiştirseymiş gayet güzel ciltletecek ve ilk ve tek kitabımı bana hediye edecekmiş. Almış kadar sevindim. Kocamın bana verdiği değeri zaten biliyordum ama bloguma da önem verdiğini görmek beni ayrıca mutlu etti. Bitirmesini dört gözle bekliyorum. Asıl hediyesini hazırlayana kadar idare etmem için aldığı kitaplarımı bekliyorum şimdi, internetten sipariş ettik ama henüz gelmedi.

Günün ilerleyen saatlerinde pek çok telefona cevap verdim, facebook'tan gelen mesajları, yorumları okudum, sizlerin yazdıklarını onayladım (ama henüz cevap yazamadım), 2 arkadaşımla minik bir pastaya mum diktim, üfleyip dileklerimi diledim ve sonra da sınav kağıtlarını okumaya giriştim. Bir yaşgünüm daha hem yalnız hem de tüm sevdiklerimle birlikte geçti. Yağcılık sanmayın ama sizlerin yaşgünü dilekleri beni ayrıca mutlu etti. Bu bir yıl içinde hem sevinçlerimi hem de üzüntülerimi paylaştınız, yaşgünümde de yanımda olduğunuz için hepinize çok ama çok teşekkür ederim, eksik olmayın :)