İşte geldim buradayım

Feci süründürdü bu hastalık beni. Normalde bu kadar hasta olmam, bu kadar kötü ancak birkaç yılda bir denk gelir. Herhalde o zaman gelmişti ama en kötü kısımları atlattım çok şükür. Düne kadar travesti gibi olan sesim bugün hafif çatlak bir sese bıraktı kendini, fakat şarkıcılık kariyeri düşünmek için hala erken. Haftasonu internete fazla bakamadım, hastalıktan değil, kocamla fink atmaktan. Hastalık, baş ağrısı, boğucu öksürük demeden gezdik tozduk. Araba içinde olunca o kadar etkilenmiyor insan sanki. C.tesi bir ara kar yağmaya başlayınca kocamı Pazar günü nasıl göndereceğimin telaşına düşmüştüm ama Pazar sabahı pırıl pırıl bir güneş içimi ferahlattı. Sayılı gün çabuk geçiyor maalesef, kocamı uğurlayıp iş haftasına başladım. Aslında gazete ve tv haberlerinde takıldığım birkaç şey vardı ama aklımdan uçup gittiler, hamlamışım demek ki.

Neyse, haftasonu izlenimlerime geçeyim. Kriz nedeniyle olsa gerek heryerde feci indirim var. Çok iyi markaların ürünlerini inanılmayacak paralara bulabiliyorsunuz, kıyafet almaya ihtiyacınız varsa (her zaman!) mutlaka değerlendirin.

Ne zamandır bol geldiği için takamadığım alyansımı küçülttürme zamanının geldiğine karar verdik. 2 numara küçülmüş parmaklarım. Hatta hala biraz büyük gibi ama maksimum küçülebilir hali buymuş. Çok mutlu oldum yine.

C.tesi günü bir akrabamızın düğününe gittik. Ortalarda dolaşan beyaz giymiş bir kız vardı ama kıyafet aynen dar bir gelinlik gibi, saç baş da öyle, bir duvak eksik. Benim bildiğim kadarıyla düğüne saygıdan siyah, geline saygıdan beyaz giyilmez. (Gerçi Türk tipi kadınlar olarak genelde siyah giymeyi tercih ediyoruz ama aslında adet bu olmalı.) O yüzden kız ilgimi çekti ve ayıpladım kendisini. Meğer görümceymiş. İşte o an pes dedim :) Başka ne denir ki? Ben de görümce oldum ama beyaz giymeyi asla düşünmedim. Kimse de yapma, etme kızım demedi mi acaba? Pes.