11 Haziran 2010 Cuma

Hamileyim hamilesin hamile

İyice hamile bloguna döndürdüm blogu, kusuruma bakmayın. Ama bu aralar hayatımdaki en önemli ve en dikkat çekici şey bu. Bunun ilerisi de anne-çocuk bloguna dönüşmek olacak anlaşılan.

Bu aralar fakültece ürüyoruz. Yeni doğum yapıp şu anda doğum izninde olan pek çok asistanın yanısıra halihazırda hamileliğinin muhtelif dönemlerinde olan ben dahil 4 asistan ve 2 idari personel var. Şişgöbeklerin arasına karıştığım için hayatımdan çok memnunum. Karnım büyüdükçe yüzümdeki gülümseme de büyüyor. Ve biliyorum ki atletizm yarışmasında olsak hepsini yakın zamanda göbek farkıyla geçeceğim, bebeklerim artık hızla büyümeye başladı çünkü. Geçen aya kadar bol gömlekler, lab. önlüğü derken çok farkedilmiyorlardı. Hatta geçenlerde bir öğrencim "Hocam size kötü bir haber vereceğim ama üzülmeyin, çok kilo almışsınız" dedi ve kendi göbeğini gösterip "gerçi ben de aldım ama" diye ekledi. Normalde bir kadına söylenecek en kötü şey bu. Ha küfretmişsin ha kilo almışsın demişsin, fark yok bence. Nedense başkalarının mutsuzluğu, başarısızlığı pek çok insanı mutlu eder ve sizi gördükleri an "Kilo almışsın" diye kem bir gülümsemeyle tokat gibi yapıştırırlar bu lafı. Bu sefer hiç sinirim bozulmadı. Dedim ki ona "Güzelim, senin için kötü haber olabilir belki ama benim için değil". Böylece hamile olduğumu öğrenmiş oldu o öğrencim. O zaman yaklaşık 3.5 aylık hamile olduğumu duyunca da "ya ikiz ya da 5 kilo doğacak" dedi.

Demek öğrenciler benim kilo aldığımı sanıyormuş şu ana kadar. Başka bir asistan arkadaşım kız öğrencilerin kilo verdiğim için beni kıskandığını söylemişti bir ara. Diyetisyene gidip 10 küsür kilo veren hocaları yine şişiyor diye seviniyorlarmış demek ki. Artık karnım her gün biraz daha büyüyor, yürüyüşüm iyice paytaklaşıyor. Herhalde duymayanlar da anlar yakında.

Gerçekten hızla büyüyorum. Benden 3 hafta sonra hamile kalan bir arkadaşım kendi göbeğiyle benimkini karşılaştırıp her seferinde pek şaşırıyor. O henüz biraz kilo almış gibi görünürken ben direkt olarak 5 aylık hamile gibi dolanıyorum ortalıkta. Ve dedim ya çok mutluyum.

Ellerim ayaklarım şişmeye başladı, ayakkabılar, yüzükler artık sıkıyor ama mutluyum.

Karnım iyice gerilmeye başladı, bebekler büyümeye çalıştıkça karnım da geriliyor, oradan buradan çekiliyor, oram buram ağrıyor ama mutluyum.

Göbeğimin üzerinden bakınca ayaklarımı hala görebiliyorum ama görüşüm gün geçtikçe kapanıyor. Çok yakında ayaklarımı göremeyeceğimi biliyorum ama mutluyum.

Sağa yatmak, sola yatmak, sırt üstü yatmak, oradan buraya dönmek garipleşmeye başladı ama mutluyum.

Sabahları biraz da sürekli yağan yağmurun etkisiyle uyanmak istemiyorum ama yine de 6'da kalkıp kahvaltı rutinimi tamamlayıp erkenden fakülteye geliyorum ama mutluyum.

Mutluyum, çok mutluyum, hele kocam büyüyen karnıma bakıp "bebeklerimiz ne yapıyor" diye göbeğime dokununca mutluluktan nasıl uçuyorum anlatamam :)

23 yorum:

^zeynep^ dedi ki...

sen yaz güzelim bosver... içinden ne geliyorsa onu yaz, blog senin degil mi ayol:)

(ilk defa bi hamisin yazdiklarindan bu kadar keyif aliyorum:) - hayirdir insallah)

ferulago dedi ki...

Zeynepciğim, çok mutlu oldum, havalara girdim şu anda, sağol varol

deniz dedi ki...

çok güzel yazmışsın.zevkle her sabah okuyorum. hamile bloğuna da dönsün. benim ki de döndü zaten. ilk defa yaşadığımız bir şeyin bütün ayrıntılarıyla farkında olmak çok güzel bir şey. Bunun farkında olabilmek içinde biraz bu bebekleri beklemenin, hemen hop diye elde edememenin de katkısı var bence. Önceleri çok üzüldüğüm bu durumun şimdi ne kadar büyük bir avantaj olduğunu düşünüyorum.

Unknown dedi ki...

hayırlı olsun size.. şimdi hamilelik , bebek geldiğinde de bebekle ilgili yazacaksınız. bu işin doğası:)
havalar ısınıyor. ellriniz ve ayaklarınızın şişmesini önlemek için bolbobl su için.. gerçekten çok yararlı oluyor.. sevgiler

ferulago dedi ki...

deniz, ben de aynı fikirdeyim :)
Esra Günüşen Ertuğrul, doğaya karşı gelinmez değil mi :) Ah bir de istediğim kadar su içebilsem, memnun olmadığım, içmem gerektiğini bildiğim halde nedense bir türlü yapamadığım tek şey bu

İSTANBUL'DAN AMERİKA'YA..İKİ AYAKLI DÜNYAM, BİR ORADA BİR BURADA.. dedi ki...

şu bayanlar gerçekten bazen çok kötü olabiliyorlar.. sevineceklerine insanı üzecek sözler söylüyorlar, gerçekten ii cevap vermişiniz :)
ben de ilk aylarda çok kilo almıştım 4 aylıkken 6 aylık gibiydim :)) ama sonları durdu çok şükür.. çocuk sağlıklı olsun da verilir o kilolar :))

ferulago dedi ki...

PAPATYA BAHÇESİ, kilo alınır, verilir elbet, hiç umrumda değil. Önemli olan bebekler için sorun olmayacak şekilde sağlıkla kilo almak. O yavruları kucağına alınca ne gam kalır insanda ne kasavet, ne de kilo takıntısı :)

neslihan erzincan özgür dedi ki...

hayırlı olsun bebişlerin:-)kolaylıklar diliyorum.sevgilerimle...

ferulago dedi ki...

neslihan, çok teşekkür ederim :)

GeCe dedi ki...

böyle yazılarını okuduğum için ben de çok mutluyum

ferulago dedi ki...

GeCe, mutlu edebildiğim için de mutluyum :)

Adsız dedi ki...

yuzum guldu okurken yaa.Allah hiic ama hiic bozmasin bu mutlulugunu ve katlansin artsin. o yasadigin hos olmayan gunlerden sonra bunu hakediyosun. her defasinda "darisi basima" diycem (darisi basima!)
Lori
(bu arada bence bebek blogu olsun varsin nolcekmi$$$ :P )

ferulago dedi ki...

Loriciğim, ben de diyeyim o zaman, darısı başına :)

Adsız dedi ki...

İçinden ne geliyorsa öyle yaz.Zaten bebekler doğunca bize ayıracak vaktin belki de olmayacak.Seni okumaktan zevk aldığımı söyleyebilirim.Sen yeter ki mutlu ol sağlıklı bir şekil de bebklerine kucağına al.Hele birde konuşmaya başladıklarında anne diyecekleri günü düşün MUHTEŞEEEEMMMM... Hiç birşeye değişilmez....Ayfer

ferulago dedi ki...

Ayfer, elimden geldiğince bebeklerin yaşamını da paylaşmaya çalışacağım ama herhalde ilk zamanlar sor olur. Sağlıkla bir doğsalari büyüseler de o anne diyecekleri günleri görsem. Zaman çabuk geçer o zaman da değil mi

Adsız dedi ki...

FERULAGO INANMIYORUM HAMILEYIIIM!
BEN DE HAMILEYIM!
BLOG ACABILIRIM BEN DE :)))
LORi

ferulago dedi ki...

loriciğim, ciddi mi söylüyorsun? Çok sevindim. Hemen aç :)

Adsız dedi ki...

walla cok ciddiyim, dun ogrendim. ne kadarlik onu bile bilmiyorum henuz. haftasonu cunku, daha doktora gidemedim :)
Lori

ferulago dedi ki...

inan çok sevindim loriciğim. Pazartesiyi ben de iple çekiyorum

Adsız dedi ki...

Su su su...Mutlaka su ic derim sismeler icin! Ben 4 -5 litre arasi iciyodum, biraz da suyu az oldugu icin bebegimin ve hic sismedi elim ayagim. Gercekten cok iyi geliyor. Susamak icin de badem yemeni tavsiye ediyorum :) Ben agzima 1-2 badem atiyordum, cok susatiyor.

AslihanK.

nora dedi ki...

Ah Ferulagocum, inan ben de bu satırları okudukça burda kendi kendime mutlu oluyorum... Seninle (yani blogunla) tanıştığım zamanlar senin zor günler geçirdiğin zamanlardı.. Şimdi bu yazdıklarını okudukça mutlu olmamam elde değil :D

Bu arada, "fakültece ürüyoruz" lafına da koptum :D:D:D:D:D

ferulago dedi ki...

AslıhanK, deneyeceğim, tavsiye için teşekkürler :)

ferulago dedi ki...

noracığım eksik olma :) aynen öyle oluyor ama ürüyoruz :)