Dün akşam kocam bana döndü ve dedi ki: Aynı yaz tatili gibi değil mi? Anlamadığımı görünce de "sessizlik" dedi "aynı yaz tatili gibi". Gerçekten de öyleydi. Evimizdeki bu sessizlik ancak yaz tatilllerinde, üst kat komşularımızın çocukları yazlıktayken olurdu bizim. Aynen öyle sessizdi işte dün akşam çünkü DÜN ÜST KAT KOMŞULARIMIZ TAŞINDI. Allahım nasıl mutluyuz anlatamam.
Herşey pazartesi sabah başladı. Sabahın köründe bir yerlere birşey çakmaya başladılar önce. Bu saatte yapılacak şey mi diye sinirlendik. Kahvaltı sırasında mutfakta otururken üst kattan takır tukur sesler gelince temizlik anlayışlarının evi süpürürken sağa sola vurmak olduğunu bildiğimizden sağlık olsun dedik. "Taşınıyor olsalar ne güzel olur değil mi hayatım" deyince kocam "yeter ki taşınsınlar, çıkıp yardım bile ederim" dedi bana. İşe gitmek için evden çıkınca da müjdeyi verdi bana. Gerçekten de taşınıyorlarmış, pencereye kiralık yazısı asılmış.
2-3 yıldır hayatımızı kabusa çeviren aile artık yok. 3 çocuğun maalesef upuzun olan koridorumuz boyunca koşuşturması, oturma odamızın üst katında yatana kadar hoplayıp zıplamaları, bas bas bağırarak konuşmaları, son zamanlarda dedelerinin de kalmaya gelmesiyle 3 numara olan ve haliyle bokunda boncuk bulunan oğlan çocuğunun dedesinin ders çalış diye bağırmasına daha yüksek perdeden bağırarak karşılık vermesi, istediği şey olmayınca kapıları vurup böğürerek ağlaması, kocamnın artık dayanamayıp duvara 1-2 kez vurduğunda susup oturmayıp terbiyesizce duvara vurması yok artık. (Şikayet etseydiniz mi dediniz? Düşünmedik değil ama babalarının zaman zaman çocuklara nasıl bağırdığını duysaydınız cesaret edemezdiniz. Adam kesin döverdi çocuğu, o yüzden yapamadık.)
Tamam çocuktur, "bizim de çocuklarımız var, hatta atık senin de var, büyüyünce seninkiler de koşturacak, abartma" diyebilirsiniz ama dediğimi anlamanız için bizimle birlikte yaşamanız gerekir. Üst kattakilerin gürültüsünden sıçrayarak uyanan oğlum da herhalde ne olduğunun pek farkında olmasa da mutludur şu anda. Pazartesinden bu yana yine feci gürültülü halde ev toplamaya başladılar ama gidecekleri için mutlulukla katlandık bu duruma. Ve sonunda dün evi boşalttılar. Nereye gitiklerini bilmiyorum ama Allah alt kat komşularına sabır versin.
Gelen gideni aratır mı dediniz? Sanmam. Bir önceki komşumuzun bir çocuğu vardı, onlar çıkıp bu aile yerleştiğinde gerçekten de gelen gideni aratmıştı ama bu sefer olmaz sanıyorum. Ev tutulana kadar zaten kafadan rahatız, gerisini sonra düşünürüz.
4 yorum:
BU DURUMU ENNN İYİ BİLENLERDENİM
Üst katımda 7 yaşında bir oğlan çocuğu vardı ..biraz sorunlu bir çocuktu ve tam 4 sene burnumdan getirdi .kaç kere gidip şikayet ettim ..Gece 12 de org çalıyordu bazen tam uyurken ev yıkılıyordu...uzun koridorda deli gibi koşup duruyordu saatlerce durmadan ..çıkıp rahatsız olduğumu söylediğim zamanda verdikleri cevap o çocuk ama bu onun evi istediğini yapar !
bende delirdim bir gün bu cevap karşısında hayır efendim yapamaz .eğer apartmanda oturuyorsa kurallara uymak zorunda ..benimde yaramaz bir kardeşim vardı ve alt kat boş olmasına rağmen babam 1 kere evde top oynamasına izin vermedi..çünkü alışırsa başka eve gittiğinde isteyecek diye başkalarını düşündü..beni ev sahibinizle konuşmak zorunda bırakmayın dedim artık dayanamadım...
ve bir sabah bir baktım taşındılar
aynen benim evde sessizlik içinde kaldı..veeee gelen gideni arattı...1.5 senelik evli bir çift var ve daha evlendiklerinin 26 günü evi başıma yıktılar kavgaları ile ..her hafta 2.3 kez eşyaları kırarak çok şiddetli kavgaları var ...sinirlerim çok bozuldu
umarım çoook sessiz bir komşu gelir yukarınıza :)
biliyormusun gelen gideni arattırıyor ben buna inanıyorum.Ama inş. seninki öyle olmaz.Alt katdakileri düşünmeden etmeden davranan komşulara sinir oluyorum.
Umarım yeni evlenecek bir çift gelsinde bebekleri olana kadar bi kafa dinlersiniz :)
apartman hayatina hicbi zaman alisamamis cingene ruhlu biriyim ben. 14 yasimdan 23 yasima kadar apartmanda oturdum. tam bi iskenceydi. milleti rahatsiz etmemek icin, yok terlikle yurume, yok makineyi acma, yok ses perdeni ayarla.
biz aile olarak degil de "assadakiler ve biz" olarak yasiyoduk. ya da assadakiler icin yasiyoduk.
insanoglu kendini balik istifi gibi apartmanlara, gokdelenlere slkl$tlrlyo, ondan sonra da insan dgasina aykiri tabi yapamiyo bi sekilde.
ben sana mustakil bi ev diliyorum en samimi duygularimla (ki cocuklarin paldir kuldur kosabilsin)
ben apartmanda yasayamam, rahatsiz etme potansiyeline sahibim.
Elçin'in Yeri, umarım gelen gideni bu sefer de aratmaz. Geçen sefer bunu atlatmış olalım da apartman hayatına adapte olan birileri gelsin
nalan, bak yeni evli çift için ne yazmış Elçin'in yeri, bu işin garantisi yok anlaşılan
loriciğim, müstakil ev benim de hayalim ama herhalde hayal olarak kalacak. Kısmet diyelim. Apartman hayatını sevmesen de kuralarına uymuşsun anladığım kadarıyla. Biz de dediğin gibi büyüdük, alt kattakileri düşünerek ama bizi kimse düşünmüyor :(
Yorum Gönder