Dalya

Ben de dalya dedim. 100. yazımı yazıyorum. Blog dünyasına adım atışım İlkay'ın kocasının yolladığı bir maille başlamıştı. İlkay blog tutuyor, adresi de bu demişti. O günden beri her gün hatta günde birkaç kez meripoint'e bakar oldum. Uzaklarda olan arkadaşımın hayatından kesitlere tanık oldum, hüzünlerini, mutluluklarını ben de yaşadım, bilmediğim yönlerini keşfettim, hepsi de çok hoşuma gitti. Sonra takip ettiğim diğer bloglar geldi, hiç tanımadığım insanlardan bir çok şey öğrenmeye başladım. Bu arada ben de yazdım, hislerimi, düşüncelerimi, yaşadıklarımı ve aptallıklarımı önce kendimle sonra da başkalarıyla paylaşmaya başladım. Okur kitlem önce sadece İlkay, kocam ve bazen fakültedeki oda arkadaşımken derken başkaları da oldu. Derken blogsuz yapamaz oldum. Kapatıldığında kendimi çok kötü hissettim. Bu dijital günlük işini çok sevdim ben. Facebook çılgınlığı gibi zamanla azalmaz diye umuyorum. Mümkün olduğunca yazmak, yazıp geriye döndükçe hayatımdaki değişiklikleri görmek istiyorum. Daha nice yüzlere...