Yetişemiyorum zamana

Ne çabuk geçiyor, ne zaman geçiyor bu aralar hiç anlamıyorum. Bu haftam yine yoğun geçti, geri dönüp ne elde ettim diye baktığımda elle tutulur bir şey göremiyorum o zaman nasıl geçiyor bu zaman? En son bavulumu boşaltıp yazmışım, diğer blogları okuma fırsatını bile zor buldum. Fakültede sınavlar var, kağıt hazırla, kağıt oku hooooop, 1 gün geçti bile. peki evde ne yapıyorum, inanın bilmiyorum. Perşembe günü kocam geldi, o gün saat 2'den sonrasını onunla kah Seat servisi, kah ora bura gezerek geçirdim ve eve gider gitmez hemen uykum geldi. İyice yaşlanıyor muyum yoksa kediye mi dönüşüyorum anlamadım, erkenden uykum geliyor. Bir de kilo verdikçe insan kendini daha dinç hisseder, uyuklama, tembellik hali kaybolurdu hani. Kış geliyor, ondan herhalde. Cuma günü yine sınavlara gir, kağıt hazırla derken cuma da geçti gitti. Haftaya da farklı olmayacak çünkü bu sınav kağıtlarının okuması var bir de.

Yazılacak makaleler, yapılacak çalışmalar, çalışılacak dersler ve vakit bulamayan bir kadın. Çoluk çocuğa karışınca ne yapacağım hiç bilmiyorum. Siz annelerin bloglarına bakıyorum da süpergirl gibisiniz, hepinize maşallah. Aslında ben de aynı anda pek çok işi yapabilen, bir koltuğa bir kaç karpuz sığdırabilen biriy(d)im ama bu aralar neyim var bilmiyorum. Geçer bir an önce umarım.

Doçentlik başvuruları için kriterler de değişiyormuş galiba, ona da canım sıkıldı sabah sabah. Haydi bakalım hayırlısı.