O minicik yavrular tabiri caizse artık eşek kadar oldular (eşşşek diye de abartabiliriz hatta). Oysa yumurtadan yeni çıktıklarında ne kadar tatlılardı. Bu halleri nispeten büyüdükleri zamana ait. Pembe olan derileri ve gagaları ve karardı, biraz da büyüdüler. Anne ve baba nöbetleşe yanlarında duruyordu hala.
Daha sonra hızla büyümeye başladılar. Gagalar iyice karardı, uçları beyaz nokta haline geldi, gözler açıldı, kaşınmaya, birbirleriyle oynamaya ve ses çıkarmaya çalışmaya başladılar. Çalışmaya başladılar ama henüz başaramadılar, boğazlarının oynamasına rağmen çıkan tek bir cik sesi bile yok henüz. Yumurtadan çıkma zamanlarına oranla 3-4 kat büyüdüler. Anne-baba eskisi kadar başlarında durmuyor artık. Ya yeterince büyüdüler, sürekli korunmaya ihtiyaçları kalmadı ya da kocamın dediği gibi iki tane bebek bakıcısı buldukları için içleri rahat, yem aramaya gönül rahatlığıyla gidip geliyorlar :)
2 yorum:
Hahhaaçok şekerler yahu. Ne kadar şanslısınız böyle bir olayı canlı canlı yaşıyorsunuz. Bebişlere iyi bakın olur mu :)
Pelin P.A., şans mı şanssızlık mı bilemedim aslında. Akşamları balkona çıkıp oturamıyoruz, içeride bunalıyoruz. Hele bunlar da ayaklandığında balkonun halini görmek bile istemiyorum ama seviyoruz kertaları :)
Yorum Gönder