Şaşırıyorum

Bu aralar pek şaşırıyorum.

Sabah haberleri izlerken iki otobüsün arasından geçmeye çalışan kardeşlerin yaralandığı haberini duyunca şaşırıyorum. Duran arabanın arkasından geçilmez, iki aracın arasından ise, ki bu arabalar koskoca otobüslerse ve siz de şoförün göremeyeceği kadar küçükseniz asla geçilmez, bunu bilmeyenlerin olmasına ama daha da fazla bunu öğretmeyen anne-babaların olmasına şaşırıyorum.

Kızılay hala kumsal gibi, artık durum vahimleşmeye başladı çünkü havalar soğuyor. Dün rüzgar vardı, caddenin kenarlarını kazıp henüz asfalt dökmedikleri için rüzgarın savurduğu topraklar insanların ağzına yüzüne girdi iyice. Yarın yağmur varmış Ankara'da, her yer çamur olacak iyice. Kaldırım ve kazı çalışmalarını doğru dürüst planlamayan Belediye'ye şaşırıyorum.

Haberleri sunan spikerlerin doğru konuşamamasına ve başlarındaki haber editörlerinin, yönetmenlerin vs. buna laf etmemesine şaşırıyorum. Geçenlerde yeni televizyona çıkmaya başlayan bir hanım kızımız hava durumunu sunarken "tabii ki de" diyip durdu. Türkçemizin kolayca harcanmasına şaşırıyorum.

Ramazanda çoğu televizyon kanalının, gazetenin, muhtelif yiyecek içecek şirketinin dini sömürmesine şaşırıyorum ve her sene buna şaşırdığım için de kendime şaşırıyorum.

"Alın verin, ekonomiye can verin" reklamlarında oyuncakçıyı canlandıran Yaman Törüner'in parayı aldıktan sonra fiş vermemesine, reklam metni yazarının bir nevi vergi kaçakçılığına yataklık etmiş olmasına şaşırıyorum (Bakkal da vermedi galiba, sakız satıyor gerçi ama önemli olan doğru mesajın verilmesi).

Bugün nedense hiç enerjim yok, sabah fakülteye zor gittim, keşke evden çıkmasaydım dedim durdum. Buna rağmen bilgisayar başına oturup yazı yazabilmeme şaşırıyorum.